Aanbidding met koffie op schoot

Hoe gaat het met de aanbidding? Sta je enthousiast mee te zingen met de livestream? Of zit je op de bank met een kopje koffie op schoot?

Onlangs kregen we van Opwekking een bemoedigende brief met een opmerkelijke bijsluiter: een mondkapje. Op zich is een mondkapje in deze tijd niet zo bijzonder, ze zijn er in vele soorten en uitvoeringen, maar de tekst op dit kapje was wel heel speciaal: ‘De woorden van mijn mond, o Heer, die zijn voor U bekend.’ De tekst komt uit Opwekkingslied 518; Marcel en Lydia Zimmer schreven het naar aanleiding van Psalm 139. De boodschap die Ruben Flach met deze tekst wilde benadrukken: “Al kunnen we niet samenkomen en moeten we onze mond bedekken, de lof en ere aan onze God zullen we blijven uiten. Hij is onze lofprijs waard!”

De veelzijdige bediening van Opwekking is in de afgelopen 60 jaar altijd sterk verbonden geweest met aanbidding en lofprijs. Velen hebben kostbare herinneringen aan een volle tent tijdens de Pinksterconferenties of het samen zingen met 50 duizend anderen tijdens de Sing-in. Tijdens het jaarlijkse Worship Weekend worden de nieuwe Opwekkingsliederen opgenomen om daarmee individuele gelovigen en kerken en gemeentes aan te moedigen om God te aanbidden.
Door de coronamaatregelen kon dit weekend in 2020 niet doorgaan en ook dit jaar 2021 zal het anders gaan dan voorgaande jaren. Toch wordt dit voorjaar cd45 opgenomen onder leiding van Elisa Krijgsman en met medewerking van toegewijde zangers, zangeressen, muzikanten en geluidsmensen. De bundel Opwekkingsliederen bevat straks maar liefst 857 liederen.

Toeschouwer

“God is onze lofprijs waard”, zeggen we, maar hoe doe je dat in je persoonlijk leven en in je kerk of gemeente tijdens deze coronatijd? In het afgelopen jaar konden we vaak niet eens samenkomen in de gemeente. En als het wel kon, mochten we niet zingen. Het is prachtig dat er elke zondag heel veel kerken hun diensten via livestream uitzenden en dat er ook nog online concerten zijn van LEV, Joke Buijs, Marcel en Lydia, Reni en Elisa en anderen, maar hoe beleven we dat? Gaan we in de woonkamer staan met onze handen opgeheven terwijl we meezingen met de livestream, al dan niet in onze pyjama? Of drinken we nog een kopje koffie en zijn we meer toeschouwer dan echt deelnemer?
Ruben Flach, die zelf actief is als muzikant en zangleider in zijn eigen gemeente en bij teambijeenkomsten van Opwekking, herkent het dilemma: “Hoewel aanbidding mijn hart heeft en ik anderen daarin ook graag aanmoedig, merk ik dat ik het niet zo makkelijk vind om voor de televisie mee te zingen. Anderzijds heb ik soms muziek opstaan in de auto – ook vóór corona – waarbij ik zo hard meezing dat ik me soms afvraag of andere automobilisten om mij heen het horen. Het is hoe dan ook goed om te beseffen dat aanbidding niet vastzit aan dat ene gebouw waar we wekelijks samenkomen.
Als er straks weer ruimte komt om fysiek samen te komen, zullen we als gemeentes weer diensten kunnen houden zoals voorheen. Maar ik hoop dat we naar meer verlangen dan alleen maar terug te gaan naar zoals het was. Ik geloof zeker dat we weer bij elkaar gaan komen, en daar gaan we intens van genieten. Want we zijn geschapen voor relaties, en relaties weerspiegelen ook iets van het wezen van God zelf. Maar ik geloof ook dat deze tijd ons iets kan leren. Zo hechten we best veel waarde aan gebouwen, plekken van samenkomst. En als we eerlijk zijn hebben we dat soort plekken misschien wel een beetje ‘heilig verklaard’. Alsof God daar meer te vinden is dan op andere plekken. Maar God zoekt nog steeds mensen die Hem aanbidden in Geest en in waarheid, zoals Jezus zei tegen de Samaritaanse vrouw in Johannes 4:23. En dan speelt een locatie, een gebouw, daar echt een bijrol in.”

Chatberichten

Twee andere bekende gezichten bij Opwekking zijn Elisa en Reni Krijgsman. De coronacrisis heeft grote impact op hun werk als muzikanten en aanbiddingsleiders. Ze zijn echter niet bij de pakken gaan neerzitten en houden regelmatig aanbiddingsconcerten via de livestream. “Aanbidding is natuurlijk in de eerste plaats een persoonlijke zaak”, vertelt Reni, “maar het wordt verrijkt door het samen te kunnen doen. Dat dit niet of nauwelijks mogelijk is, vind ik niet makkelijk en dat mis ik.” Elisa voegt daaraan toe: “Als je met elkaar God aanbidt, dan zie je wat het doet met de mensen die in de gemeente of in een zaal zitten. Nu sta ik voor een camera en hoop ik dat de mensen die de beelden zien, bemoedigd worden en meedoen, maar ik mis de interactie.”
Gelukkig biedt de technologie ook de mogelijkheid om iets van interactie te hebben. Tijdens de livestream concerten kunnen mensen chatberichten sturen en verzoeknummers indienen. Elisa: “Dat geeft toch een gevoel van betrokkenheid en samen aanbidden. Maar ik zie er echt naar uit om weer samen te komen en ik hoop dat heel veel mensen net als wij dat verlangen hebben en niet kunnen wachten tot het zover is.”

Bijbelse lockdown

We gaan met elkaar door een historische periode, maar misschien is hij minder ongekend dan we denken. Ook de nog jonge kerk zoals beschreven in het boek Handelingen ging door moeilijke tijden heen. Gelovigen werden vervolgd, het werd hun zelfs verboden om de naam van Jezus te gebruiken. Toch zien we steeds weer dat ze ervoor kozen om God te blijven aanbidden. Ze loofden God en stonden in de gunst bij het hele volk (Handelingen 2:47). Gefundeerd op hun Joodse identiteit zien we hen trouw bidden in de tempel. Als Johannes en Petrus na de genezing van de verlamde man eerst gevangen worden genomen en daarna worden vrijgelaten, citeren zij in hun dankgebed een psalm van David (Handelingen 4:23-31; Psalm 2). Hun tijd van gebed en aanbidding eindigt met een krachtige werking van Gods Geest.
Ook de geschiedenis van Paulus en Silas in de gevangenis van Filippi – Handelingen 16 – is voor velen bekend. Als er ergens een vergelijking te trekken is met onze lockdown dan is het wel deze geschiedenis. Nadat ze een groot aantal slagen hadden gekregen, werden ze opgesloten in de gevangenis, waar de gevangenbewaarder opdracht kreeg hen streng te bewaken. Overeenkomstig dit bevel bracht hij hen naar de binnenste kerker en sloot hun voeten in het blok. Om middernacht waren Paulus en Silas aan het bidden en zongen ze lofliederen voor God. De andere gevangenen luisterden aandachtig naar hen (Handelingen 16: 23-25).

Verlangen

In de binnenste kerker … voeten in het blok … strenge bewaking – omstandigheden die nu niet bepaald een uitnodiging zijn voor een tijd van aanbidding, maar voor Paulus en Silas wel! Het moet indrukwekkend zijn geweest, want de andere gevangenen luisterden aandachtig naar hen. En er gebeurde ook wat in de hemelse gewesten: er kwam een aardbeving, de boeien gingen los, de deuren gingen open en uiteindelijk kwamen in die nacht de gevangenbewaarder en al zijn huisgenoten tot geloof in Jezus. Ze werden zelfs diezelfde nacht nog gedoopt! De Bijbel vertelt niet welk lied Paulus en Silas gezongen hebben, maar het zou best Psalm 50 geweest kunnen zijn met die krachtige slotwoorden van vers 23 (NBG): Wie lof offert, eert Mij en baant de weg, dat Ik hem Gods heil doe zien.

Misschien moeten wij toch maar over onze gêne heenstappen, voor de televisie gaan staan met het volume een tikje harder en uit volle borst meezingen:

U bent heilig, heilig Heer,
heel de schepping buigt zich voor U.
Halleluja, halleluja, glorie in de hoge.
En ik zing, ja, ik zing
een loflied voor U, zolang ik leef.
God regeert, Hij regeert,
heilig is de Heer der heren.
God regeert, Hij regeert
in eeuwigheid.
Ik verlang naar U,
Ik verlang naar U, Heer,
naar U, Heer.

(Opwekking 662)

Henk Dik