God spreekt ook vandaag!

Vroeger dacht ik dat je eerst bekwaam moest zijn om Gods stem te verstaan. Totdat ik erachter kwam dat Hij niet op zoek is naar bekwame mensen, maar naar beschikbare mensen.

God zoekt beschikbare mensen voor de uitvoering van hun unieke roeping. Dat zien we bij al die mannen en vrouwen in de Bijbel: Hij is het die je bekwaam maakt voor de opdracht om zijn ogen, oren, handen, voeten en mond te zijn. Vaak begin ik mijn dag daarom met een gebed van overgave: “Heer, wat is er in uw hart voor vandaag, hebt U iemand nodig, hier ben ik, zend mij!” Dan ontvang, luister en (aan)bid ik en wacht ik op zijn spreken.
Sindsdien zijn mijn gewone alledaagse ontmoetingen veranderd in buitengewone avonturen met God.

Poortwachter

Zo mocht ik de poortwachter van een klooster vertellen over het spreken van God. Hij reageerde vol verbazing: “‘Wacht even, beweer je nu dat God vandaag de dag nog steeds spreekt? Dat heeft nog nooit iemand me verteld! En ik werk notabene al meer dan 30 jaar in dit klooster!”
Zojuist heeft deze vriendelijke oude heer niet alleen de poort naar het klooster geopend, maar ook naar zijn hart. Dan stelt hij me nieuwsgierig de vraag: “Denk je dat God ook iets persoonlijks over mij aan jou kan laten weten?” “Laten we Hem hierom vragen,” zeg ik en bid vrijmoedig: “Lieve Vader, wat is er in uw hart voor deze man, hij verlangt ernaar om U te kennen en om van U te horen.” Vervolgens ben ik stil om te luisteren, het enige wat er in me opkomt is een voornaam. Niet echt indrukwekkend, maar inmiddels vertrouw ik erop dat God ook hier doorheen kan spreken. “Zegt de naam Johannes u soms iets?” Terstond verschiet hij van kleur: “Wat? Zegt de Heer dat tegen jou, hoe kun je dat nu weten? Johannes is mijn doopnaam!” Opeens dringt het tot hem door dat God hem persoonlijk kent en schieten de tranen in zijn ogen als hij uitroept: “Hij kent mijn naam, Hij kent gewoon mijn naam! God spreekt echt, hè, dat vergeet ik nooit meer!”
Als hij hierna oprecht geïnteresseerd doorvraagt of God nog iets zegt, blijft het stil. Dan grap ik of hij misschien ook abdijbier heeft. “Wacht, zegt God dat ook tegen je?!” “Nee hoor, dat is gewoon een flauw grapje van mij,” zeg ik verontschuldigend. Maar tot m’n grote verbazing reageert hij: “Dit geloof je niet, stiekem ben ik in de kelder abdijbier aan het brouwen.” We kunnen hier beiden smakelijk om lachen. Ik vraag hem: “Vader God is zo betrokken bij uw leven, Hij ziet en kent u echt, maar kent u Hem ook?”
Dan ontstaat er een gesprek over Gods stem verstaan aan de hand van Johannes 10. De schapen kunnen de stem van de Goede Herder horen. Ze volgen de stem, omdat ze Hem kennen. Hij noemt ze bij hun naam, er is dus sprake van relatie.

Hartsrelatie

Als je veel tijd met iemand doorbrengt, dan leer je zijn stem onderscheiden van andere. Jaren geleden, tijdens een vakantie, verloor ik in een drukke stad plotseling ons zoontje uit het oog. Wanhopig zocht ik hem in de mensenmassa en bleef net zolang zijn naam uitroepen, totdat hij mijn stem hoorde en me uiteindelijk huilend in de armen vloog. Te midden van geluiden en chaos was hij toch in staat om mijn vertrouwde stemgeluid op te pikken. Als zelfs kleine kinderen en schapen het vermogen in zich hebben om de juiste stem te onderscheiden, hoeveel te meer kunnen wij dan Gods stem verstaan.
Voorwaarde is wel dat we een persoonlijke relatie met Hem hebben. Hij verlangt naar intimiteit om harten te kunnen delen. Een hartsrelatie heb je niet met iemand die je amper kent. Echte vrienden brengen tijd met je door en zijn oprecht betrokken. In een gezonde, wederkerige relatie is communicatie een onmisbaar aspect. Het bestaat niet alleen uit zenden of ontvangen, maar ook uit luisteren en geven. Hoe komt het toch dat we nog zo vaak met een verlanglijstje naar Hem toegaan, om vervolgens te vertrekken zonder te luisteren naar wat er werkelijk in zijn hart is? Durven we ons hart nog te laten raken met wat Hem raakt?

Fluistering

Misschien hebben we ons gebed veranderd van “Spreek Heer, uw dienaar luistert” in “Luister Heer, uw dienaar spreekt” zonder door te hebben waarom God zo stil blijft.
Een verborgen stem drong tot mij door, mijn oor ving het gefluister op, staat er in Job 4 vers 14. Wil je zijn stille, zachte fluistering verstaan, dan zul je heel dichtbij moeten komen. Was dit misschien de reden waarom de geliefde discipel zijn oor op de borstkas van Jezus legde om zo zijn hart(klop) beter te kunnen verstaan? Zo dichtbij mogen ook wij naderen om te horen wat Hij tot ons wil spreken. Want Hij spreekt!
God spreekt en is nooit gestopt om tot ons te spreken. De hele Bijbel door kun je hierover lezen. Hij spreekt door zijn Woord, zijn Geest, de natuur, een preek, muziek, dromen en visioenen of door een ander mens of dier heen…zelfs door een ezel. Hij spreekt op verschillende wijzen, maar als we niet goed hierop letten, dan kunnen we zijn boodschap mislopen. Tegen wie spreekt Hij? Tegen ie-der-een, niemand uitgezonderd! Ongeacht leeftijd, status, ras, geslacht, rechtvaardige of onrechtvaardige. Maar geloven wij dat ook?

Verlang je naar meer van Hem en om zijn stem te verstaan, te volgen en te zijn? Zoek Hem, Hij zal zich door je laten vinden en Hij verlangt ernaar om zijn hart met je te delen.

Esther Vorsterman van Oijen is een veelgevraagd spreekster en schrijfster over het verstaan van Gods stem. Ook schreef ze hierover een boek Koninklijk en krachtig. Meer info: www.estherministries.nl

Esther Vorsterman van Oijen