‘God wilde dat ik mijn talenten ging gebruiken voor lofprijzing en aanbidding’

Maar liefst 36 jaar was Marcel Zimmer betrokken bij Opwekking als muzikant en zanger. Tijdens de Pinksterconferentie namen hij en zijn vrouw Lydia afscheid van Opwekking.

“Achttien was ik toen ik bij Opwekking ging spelen, als drummer,” vertelt Marcel op een zonnige herfstochtend in zijn woonkamer in Ermelo. Lydia vult aan: “Weinig mensen weten nog dat Marcel als drummer is binnengekomen, ze kennen hem vooral als zangleider en gitarist.” Marcel: “Het drumstel is nog altijd mijn grootste passie. Dat zat er al jong in – op tweejarige leeftijd speelde ik op de pannen van mijn moeder, en op mijn 11e kreeg ik mijn eerste drumstel voor mijn verjaardag. In de jaren daarvoor had ik gitaar leren spelen – vanaf mijn 7e – en harmonium.
Muziek stond van jongs af aan centraal in het leven van Marcel. Hij speelde in bandjes, drumde vanaf zijn 15e in de kerk en ging op zijn 18e naar het conservatorium. Via Anneke Muurling kwam Marcel bij Opwekking. “Anneke had de leiding over de zanggroep op de Pinksterconferentie en ze zat in onze gemeente. Toen Wiesje Hijink een drummer zocht, heeft Anneke mij aangeraden. Het eerste lied waar ik aan meegewerkt heb, is Opwekkingslied 301 Wij verklaren: Gods koninkrijk is hier.”

Geneeskunde

Toch was een carrière in de muziek in eerste instantie geen gelopen race voor Marcel. “Mijn muziekdocent was niet zo enthousiast over mijn voornemen om mij aan te melden bij het conservatorium. In die tijd was ik nog niet zo gemotiveerd bezig met muziek, dus hij zei: ‘Ga eerst maar een vak leren’. Ik heb me vervolgens aangemeld voor geneeskunde, waarvoor ik werd uitgeloot, en biologie waar ik het na één dag al voor gezien hield. Ik wilde echt de muziek in en toen ik dat aan de muziekdocent vertelde, ging er bij hem een knop om en heeft hij mij daarin begeleid.”
Het was voor Marcel ook een gebedskwestie, welke weg had God voor hem op het oog? “Ik had een Gideonsvraag gesteld: als ik word uitgeloot voor geneeskunde weet ik dat ik conservatorium moet doen. Dus toen ik uitgeloot werd voor geneeskunde en aangenomen werd op het conservatorium dacht ik mijn antwoord te hebben gekregen. Maar kort daarna kreeg ik bericht dat ik was nageplaatst bij geneeskunde en begon ik toch even te twijfelen. Intuïtief heb ik toen de brief voor geneeskunde teruggestuurd en bedankt, en daar heb ik tot op de dag van vandaag geen spijt van! Ik ben vervolgens de hei opgegaan om te bidden: ‘Wat wilt U dat ik doe met mijn conservatorium: seculier, gospel of aanbidding?’ Direct kreeg ik antwoord, God wilde dat ik mijn talenten ging gebruiken voor lofprijzing en aanbidding.”

Roeping

Tien jaar lang heeft Marcel gedrumd bij Opwekking. In die periode leerde hij Lydia kennen en in 1991 trouwden ze. Via Marcel raakte Lydia ook betrokken bij Opwekking. “Als kind heb ik piano leren spelen en later zat ik ook op een koor. Maar het was mijn ambitie om juf te worden, op het zendingsveld. Ik ben zelf opgegroeid in Zuid-Afrika, mijn ouders waren zendelingen. Maar toen duidelijk werd dat de roeping van Marcel in Nederland en in de muziek lag, zijn mijn plannen daardoor ook anders gelopen.”
In 1993, toen Marcel was afgestudeerd op het conservatorium, kreeg hij steeds meer werk in de muziek. Hij speelde bij het tv-programma Prinsen en Prinsessen, in de Ronduit Praiseband en werd door Joop Gankema gevraagd om de kindercd’s van Opwekking te produceren. “In 1991 schreef ik mijn eerste aanbiddingslied en dat repertoire breidde zich steeds verder uit. Het eerste lied van mijn hand dat werd opgenomen in de bundel van Opwekking is nummer 436 Onze Vader.”

Liedjesschrijver

Ook werd een aantal van Marcels liederen tijdens de Ronduit Praiseavonden gezongen. “André Pouwer, de bandleider, vroeg mij al heel lang: ‘Wanneer ga je een cd met je eigen liedjes uitbrengen?’ Maar ik vond het prima dat mijn liederen via de bundel van Opwekking hun weg wel vonden in het land. Tot Lydia opmerkte dat het jammer zou zijn dat liederen die niet in Opwekking kwamen dan nergens te horen zouden zijn, terwijl ze wel bemoedigend waren voor mensen. Bijvoorbeeld het lied Herstel mijn eerste liefde. Dit kwam in eerste instantie op een cd van Ronduit, waar ik het samen met Kees Kraayenoord zong, later op een cd van Reni en Elisa en in 2005 brachten wij het zelf uit op onze eerste cd Wat een liefde.”
Lydia: “Vorig jaar vierden we de mijlpaal dat Marcel al 30 jaar liederen schrijft en dat zijn er inmiddels al zo’n 250 in totaal.” 79 liederen kwamen in de bundel van Opwekking terecht: 23 in de volwassenbundel, 50 liederen op Opwekking Kids en 6 op life@opwekking.nl, de jongerencd van Opwekking.
Omdat Lydia ook muzikaal onderlegd is en via Marcel betrokken raakte bij Opwekking, ging ze vanaf 1995 meedoen als zangeres en later ook als zangleidster. En in 2005 begonnen ze samen aan hun carrière als duo. Dat vormt nog altijd de hoofdmoot van hun werkzaamheden. Overal in het land treden ze op en afgelopen zomer toerden ze in Zuid-Afrika. Lydia: “We hadden al langere tijd contact met een voorganger daar met wie wij een paar van onze liedjes in het Afrikaans hadden vertaald. Nu konden we ze ook zelf komen uitvoeren. We hebben concerten gegeven en ook met kinderen in de townships gewerkt. Geweldig hoe onze liederen gebruikt worden in mijn hartland!”

Getuigenissen

In de loop van de jaren kregen Marcel en Lydia ook wel eens getuigenissen te horen van mensen als reactie op hun liederen. Een voorbeeld daarvan is het lied Als er vergeving is. Marcel: “Op een gegeven moment ontvingen we een mailtje van iemand die seksueel misbruikt is. Ze zat vol wrok en haat en fysiek ging het niet goed met haar. Ze besloot de tekst van het lied toe te passen in haar leven. Dat was een lang proces maar ze is die weg gegaan, ze kan weer lopen en het gaat veel beter met haar. Zo ben ik toch nog een beetje betrokken bij geneeskunde.”
Lydia: “Tijdens de lockdowns hebben we ook veel bemoedigende getuigenissen gekregen. We deden ontzettend veel livestreams en mensen bemoedigden ons met giften hiervoor, met vaak een uitleg erbij: jullie liederen hebben zoveel voor mij betekend, nu kan ik ook iets terug doen. Dat was voor ons een dubbele zegen, ik heb zo vaak gehuild van blijdschap en dankbaarheid achter mijn computer. Want vaak weet je helemaal niet wat de liederen hebben bewerkstelligd en hoe God ermee aan het werk is.”
Marcel: “We bidden altijd: God wilt U ermee doen wat U alleen kunt. Als U er niet doorheen werkt, is het alleen maar een liedje.”

Afscheid en vervolg

Marcel: “In tegenstelling tot wat veel mensen denken, is de Opwekkingband niet mijn baan, ik was er jaarlijks zo’n drie weekenden mee bezig. Ik ga het wel missen, zeker de goede onderlinge sfeer en toewijding, waar Reni en Elisa enorm in hebben geïnvesteerd. We blijven als duo kinder- en familieconcerten geven in het land maar hebben het ook op ons hart om vaker te spelen in regio’s waar het evangelie minder bekend is en de kerken klein zijn.”
Lydia: “Tijdens een retraite waren we in Zuid-Limburg en we zeiden tegen elkaar: ‘We zouden graag ook de kerken en scholen hier willen ondersteunen met onze familiediensten en concerten, ook als er weinig tot geen budget is.’ Het is onze wens dat de concerten op deze manier gratis toegankelijk zijn en gebruikt kunnen worden als evangelisatiemiddel. We moeten natuurlijk wel leven van de muziek, dus door onze concerten op scholen en in kerken in de rest van het land hopen we wat meer missionair te kunnen zijn in deze regio’s.”

Carina Bergman