Over een vrouw, een draak en een kind

Stel je eens voor dat je in een theater zit en kijkt naar een toneelstuk met als titel ‘De wereld’. Als je goed kijkt, zie je een kleine groep spelers die met elkaar een bijzonder volk vormen, dat het wel héél zwaar heeft. En als je nog beter kijkt, zie je zelfs jezélf als een van de spelers.

Nou weet je vast wel dat er in een theater drie zones zijn: de zaal voor het publiek, een podium voor de spelers en een deel achter het podium, dat alleen toegankelijk is voor mensen die daarvoor geautoriseerd zijn. Het gedeelte op het podium is zichtbaar en noemen we onstage. Het gedeelte achter het podium is voor het publiek onzichtbaar en noemen we backstage.

In de Bijbel wordt ook gesproken over een zichtbare en een onzichtbare wereld. De zichtbare wereld is dat wat we onstage met onze zintuigen kunnen waarnemen en waar we deel van uitmaken. Maar er is backstage ook een onzichtbare wereld, door Paulus omschreven als de hemelse gewesten. En zoals in het theater vanuit backstage wordt beïnvloed wat er onstage gebeurt, zo is het ook in het geestelijke. Johannes krijgt in Openbaring 12 een bijzonder visioen over wat er achter de schermen van het wereldtoneel plaatsvindt en welke bijzondere rol het volk Israël daarin speelt. Dit visioen helpt ons om iets te begrijpen van wat er ook in onze tijd allemaal in en rond Israël speelt en waarom het antisemitisme er altijd is geweest en in onze tijd weer zo heftig toeneemt.

Een vrouw

Het visioen begint met de vermelding dat er een groot teken aan de hemel verschijnt. Dat geeft aan dat wat er nu volgt een diepere betekenis heeft. Johannes ziet een vrouw, bekleed met de zon, en de maan was onder haar voeten en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren. De omschrijving van de vrouw lijkt direct te verwijzen naar de tweede droom van Jozef (Genesis 37:9), waarmee duidelijk wordt dat deze vrouw staat voor Israël. Door het hele Oude Testament wordt Israël vergeleken met een vrouw en zelfs de vrouw van God genoemd. In Jesaja 54:6 (BGT) verklaart God zijn trouw aan Israël: Want jij bent mijn grote liefde. En dat is tot op de dag van vandaag niet veranderd. In Zacharia 2:12 (NBV21) worden alle vijanden van Israël gewaarschuwd: Wie aan mijn volk komt, komt aan mijn oogappel!

Johannes ziet dat de vrouw zwanger is en het uitschreeuwt in barensnood. Wat een treffende omschrijving! Als er door de hele geschiedenis heen één volk is dat weet wat het is om het uit te moeten schreeuwen van pijn, dan is het Israël wel. Denk alleen al aan de laffe en dramatische aanslag van de zwarte sabbat van 7 oktober. De beelden staan op ons netvlies gegrift. Na alles wat het volk al heeft meegemaakt – inclusief de vreselijke holocaust – schreeuwt het opnieuw uit van pijn. Waarom is het juist dit volk dat steeds wordt aangevallen en in de beklaagdenbank gezet? Het antwoord hierop komt als Johannes ons vertelt over de geboorte van een Kind, dat een regelrechte bedreiging is voor de volgende hoofdpersoon van het visioen.

Een draak

Johannes ziet een grote vuurrode draak met zeven koppen, tien hoorns en zeven diademen. Iets verderop wordt uitgelegd dat deze draak staat voor de oude slang, die duivel en satan genoemd wordt, die de hele wereld misleidt. De vuurrode kleur van de draak staat voor bloed en vernietiging. De zeven koppen wijzen op intelligentie, de tien hoorns op zijn indrukwekkende kracht en de zeven diademen op zijn autoriteit. Mocht je nu onder de indruk raken, vergeet dan niet wat Johannes schrijft: Hij die in ons is, is groter (machtiger) dan hij die in de wereld is (1 Johannes 4:4).

Heb je je weleens afgevraagd waarom er zoveel misgaat op de toneelvloer van deze wereld? Waarom er zoveel haat, zoveel geweld en zoveel misbruik is? Waarom er zoveel huwelijken kapotgaan? Waarom er zoveel kerken scheuren? Waarom er zoveel hongersnoden en oorlogen zijn? En… waarom Israël steeds weer opnieuw in het nauw wordt gebracht? Dat heeft alles te maken met deze draak die dat wat de Schepper zo mooi heeft gemaakt kapot wil maken. Hij is de grote misleider, en de spelers van de toneelvloer – dat zijn wij – laten zich ook maar al te gemakkelijk misleiden. Met alle gevolgen van dien.

Het Kind

Johannes ziet hoe de draak voor de vrouw staat, om haar Kind te verslinden, zodra zij Het gebaard zou hebben. En zij baarde een Zoon, een mannelijk Kind, dat alle heidenvolken zal hoeden met een ijzeren staf. Het heeft geen nadere uitleg nodig dat het Kind hier staat voor de Here Jezus.
Wat Johannes hier backstage ziet gebeuren, wordt ook door de evangelist Mattheüs beschreven, maar dan dat wat onstage zichtbaar wordt. Je kunt het lezen in Mattheüs 2:16 over de kindermoord in Bethlehem. Het was Herodes die daarvoor de opdracht gaf, maar hij was eigenlijk niets anders dan een marionet in de handen van de draak, die door Jezus zelf regelmatig de vorst van deze wereld wordt genoemd.

De kindermoord in Bethlehem was bepaald niet de eerste en enige poging van de draak om het Kind uit de weg te ruimen. Eerst was het zijn doel om de vrouw als aanstaande moeder van het Kind om te brengen. Denk aan de poging van de Farao om het volk Israël uit te roeien door alle pasgeboren Hebreeuwse jongetjes als voer voor de krokodillen in de Nijl te gooien. Of denk aan wat er gebeurde tijdens de ballingschap in Babel, waar een zekere Haman het bijna voor elkaar had om in één klap het hele Joodse volk om te brengen.

Antisemitisme

Maar ook na de komst van de Here Jezus en zijn terugkeer naar de hemel is dit doorgegaan. Was de draak eerst gericht op het vernietigen van de vrouw om te voorkomen dat het Kind geboren zou worden, nu is de draak gericht op de vernietiging van de vrouw om te voorkomen dat alle profetieën over de wederkomst van de Zoon en het daarmee gepaard gaande (geestelijke) herstel van Israël vervuld gaan worden. Want de draak weet dat wanneer de Zoon terugkomt en zijn wereldwijde heerschappij aanvangt het voor hem als vorst van deze wereld definitief is afgelopen.

Kijk wat er de afgelopen tweeduizend jaar is gebeurd en waar we nu in onze tijd steeds weer opnieuw mee te maken hebben. Denk aan de poging om in 70 na Christus met de verwoesting van Jeruzalem en de tempel het volk zo te verstrooien, dat het zou ophouden te bestaan. Het is de draak niet gelukt. Denk aan de vele pogroms alle eeuwen door. Ondanks het steeds oplaaiende geweld en antisemitisme is de vrouw nog steeds springlevend. Zelfs de vreselijke holocaust met zes miljoen vermoorde Joden heeft de vrouw overleefd.

De laatste scène

En ook nu zal het de draak niet lukken om de vrouw te vernietigen, want God heeft nog zoveel plannen met zijn grote liefde. We zien hoe alles toewerkt naar de laatste scène van ‘het toneelstuk’. Met aan de ene kant een definitief herstel van Israël en aan de andere kant een definitief einde voor de draak, die dan voor eeuwig zal branden in de poel van zwavel en vuur.

Mag ik je vragen om bij alles wat er met en rond Israël gebeurt en bij alles wat je via de media te horen krijgt, steeds te bedenken dat wat er onstage gebeurt te maken heeft met de draak die backstage maar op één ding uit is: de vernietiging van de vrouw Israël. Maar het is slechts een kwestie van tijd dat hij aan het kortste eind zal trekken en God zijn grote liefde, zijn oogappel zal herstellen.

Wim Grandia (62) is spreker en schrijver, en parttime voorganger van de Koningskerk in Haarlem.