‘We hadden dit niet gekund zonder God, en ál die mensen’

Ruben en Mirjam Flach hebben afscheid genomen van Opwekking. We kijken met hen terug én vooruit.

Jullie nemen afscheid van Opwekking omdat God gesproken heeft in een beeld, zonder dat jullie weten wat hierna komt. Wat maakt dat jullie toch in vertrouwen uitstappen?
Mirjam: “Omdat we door de jaren heen hebben ervaren dat het altijd goed komt.”

Ruben: “Daar kunnen we allebei zoveel verhalen over vertellen. Mensen vragen wel eens hoe ze Gods stem kunnen leren verstaan. En dan zeg ik: doe wat voor handen is, want God gebruikt nooit iemand die stilzit. Veel mensen zoeken een positie of een bediening of iets groots. Wij kunnen heel eerlijk zeggen dat het daar bij ons nooit om te doen is geweest en dat we om die reden ook niet vastzitten aan zo’n werk als Opwekking.”

Mirjam: “Het is van God en als Hij wil dat wij daar een plaats in innemen dan doen we dat, en als God zegt dat het ophoudt dan volgen we dat ook.”

Ruben: “Door het beeld van dat aquarium kan de indruk ontstaan dat onze volgende bediening iets groters is. Maar ik vind het veel belangrijker om te doen wat God je te doen geeft. Ons gevoel, en daar zijn ook woorden over gesproken tegen ons, is dat we meer gaan reizen en dat we mogelijk ook in Brazilië dingen gaan doen, maar niet meer om daar te gaan wonen.

We zullen in ieder geval ook in Nederland actief blijven met onze bediening en ik wil blijven spreken in allerlei kerken zoals ik nu ook al doe.”

Denk je niet: er is geen opvolger, heb ik het wel goed begrepen?
Ruben: “Natuurlijk bekruipt je wel eens dat gevoel. Tegelijkertijd vind ik het krachtige van Opwekking dat ik het niet alleen doe, want er is nog een directeur, en een bestuur, dus het is niet zo dat alles stopt. Mijn neiging is om me verantwoordelijk te voelen, maar dat moet je nooit als absoluut zien. Daarom kan ik in vertrouwen naar de Heer én naar Carlino en het bestuur toe zeggen: ik laat het los.”

Wat waren hoogtepunten in die 10 jaar?
Ruben: “Allereerst natuurlijk de Sing-in, al die generaties bij elkaar, niets kan dat overtreffen. Ik vind het ook mooi dat ons dieptepunt tegelijkertijd ons hoogtepunt werd, dat waren de coronajaren, met zoveel mensen die online meevierden. Dit jaar is er 700 duizend keer geklikt op de digitale Pinksterconferentie, dat aantal groeit nog steeds.

En wat mij in al die jaren Opwekking diep geraakt heeft, is in de eerste plaats hoe God werkt, en in de tweede plaats de mensen. Ik geloof met mijn hele hart dat God zijn zegen geeft aan dit werk omdat zoveel mensen zich hieraan verbinden. Er is dan ook niks in mij dat zegt: kijk eens wat ik heb bereikt in die tien jaar, want ik had het niet gekund zonder God en zonder al die mensen.”

Mirjam: “Ook zo bijzonder om elk jaar te zien hoe God voorziet in de financiën.”

Ruben: “Wij werkten op het zendingsveld in Brazilië met een budget van 3500 euro per maand. Daarmee zorgden we voor 20 medewerkers en 150 kinderen en we leefden er zelf van. En dan geef je hier leiding aan een project dat 4,8 miljoen euro kost. Dat is zoveel groter dan wij kunnen bevatten. Als je mij 4,8 miljoen euro zou geven dan zou ik heel Brazilië op z’n kop draaien. Dus als God dat wil gebruiken om Nederland op z’n kop te draaien dan moeten wij zorgen dat niks Hem in de weg staat om te kunnen werken.”

Ruben: “Ik vond het ook een groot voorrecht om met Peter Vlug op te trekken. Mijn opvolger heeft dat voorrecht niet. Maar laten we niet vergeten dat Kees en Fieke Goedhart er nog zijn, en Joop en Wil Gankema. Zij zijn nog altijd een belangrijke bron van informatie over waar we vandaan komen.

We hebben video’s met Peter en Else opgenomen, die we ook laten zien aan nieuwe medewerkers en vrijwilligers. Het is belangrijk dat mensen weten wat de wortels zijn van dit werk. Dat vormt nog steeds de basis. Dat is hun erfenis.”

Opwekking richt zich op de breedte van de kerk, leidde dat ook tot aanpassingen?
Ruben: “Toen Opwekking begon, kwamen er alleen mensen uit de Pinksterbeweging, en nu uit de volle breedte van de kerk. Zoals ik weleens zeg: als je iemand bij jou thuis uitnodigt dan zorg je dat hij zich welkom voelt. De boodschap is niet aangepast maar wij zijn als organisatie wel breder geworden. Dat de afgelopen conferentie werd geopend door een Nederlands Gereformeerde dominee die vervolgens in vuur en vlam stond, dat is echt kenmerkend voor Opwekking.”

Mirjam: “Ik denk dat dat ook jouw inbreng bij Opwekking kenmerkt. Je bent zelf gegroeid in verbinding maken, en hebt dat vervolgens verder uitgebouwd. Bijvoorbeeld met de katholieke kerk, dat was in Brazilië ondenkbaar omdat daar zoveel strijd mee was.”

Ruben: “Dat is absoluut waar. Op mijn jaarlijkse retraite kom ik bijvoorbeeld ieder jaar bisschop De Korte tegen. Het eerste jaar kwam in een gespreksgroepje de vraag ‘Wie is Jezus voor je?’ Door zijn antwoord ging er een wereld voor mij open: dat een rooms-katholiek ook een persoonlijke relatie met Jezus kan hebben. En verder merk ik dat ik, doordat ik gewend ben om tussen verschillende culturen te bewegen, ook makkelijker verbinding maak met migrantenkerken. Er is meer kleur gekomen op het podium, en dat komt ook door het jongerenwerk, en de belangrijke rol die Gilbert Thera daarin speelt.”

Je bracht ook tongentaal terug op het podium.
Ruben: “Ook daarin zie je de verandering die ik zelf mocht doormaken bij Opwekking. Ik ben jaren te druk geweest om te spreken, terwijl de geestelijke lijn wel mijn verantwoordelijkheid was. Met de komst van Carlino kwam daar ruimte voor. Vanwege allerlei misstanden is tongentaal vaak wat buiten gebruik geraakt. Ik vond het belangrijk en mooi om daar vorig jaar een seminar over te geven. We geloven volledig in het werk van de Heilige Geest, maar doen daar niet krampachtig over. En dit jaar ervoer ik de vrijheid om op het podium in tongentaal in aanbidding te gaan. Het was daarna op allerlei plekken hét onderwerp van gesprek en dat is prachtig. Ik heb ervaren dat dit het moment was om terug te pakken wat we waren kwijtgeraakt.”

Heeft het werk bij Opwekking je ook iets gekost?
Mirjam: “Lange werkweken, en al die avonden en weekenden dat je voor Opwekking op pad bent. Niet iedereen kan zich dat voorstellen, die zien alleen de Pinksterconferentie en zeggen: ‘Ben je een heel jaar lang bezig om dat te organiseren?’”

Ruben: “Je maakt ook tegenstand en teleurstelling mee in het werk. Voor mij zijn er twee Bijbelteksten hierin cruciaal. De eerste komt uit 1 Korinthe 15 vers 58: Wees standvastig, onwankelbaar, altijd overvloedig in het werk van de Heere, in de wetenschap dat uw inspanning niet tevergeefs is in de Heere. Als we met elkaar doen wat God ons te doen geeft, dan is de belofte er dat het nooit tevergeefs is.

En de tweede tekst die in mijn bediening altijd heel belangrijk is geweest komt uit Spreuken 4 vers 23: Van alles waarover je waakt, waak vooral over je hart, het is de bron van je leven. Dat is echt een heel belangrijke. Daarom heb ik een coach die ik regelmatig zie, om zelf ook gescherpt te worden. Leiderschap heeft nu eenmaal een prijs, en je moet ervoor zorgen dat je hart mild blijft. Dat je niet uit bitterheid beslissingen neemt.

Daarom ben ik ook zo blij, kijkend naar de afgelopen Pinksterconferentie, dat ik vertrek op een absoluut hoogtepunt. Je kunt weggaan als dingen misgaan, maar hoe mooi is het als je gewoon via de voordeur naar buiten kunt gaan en zeggen: dank U wel, Heer.

En dan is het dubbel, want zo’n hoogtepunt is het mooiste en tegelijkertijd het rottigste moment om te vertrekken.”

Aquarium
De aanleiding voor het vertrek van Ruben is een beeld dat iemand met hem deelde en dat in de daaropvolgende weken een aantal keer werd bevestigd. Dat beeld liet een oceaan zien, een schijnbaar grote plaats die toch werd begrensd door glazen wanden, “zoals een aquarium”.

Voor Ruben werd het na verloop van tijd duidelijk dat dit beeld zijn bediening bij Opwekking liet zien: een grote plek die tegelijkertijd begrenzingen heeft.

Mirjam: “Wat we altijd doen als mensen beelden of een woord met ons delen: ervoor bidden en kijken wat God ermee wil zeggen. Het is niet zo dat we het gelijk als waarheid aannemen. Maar dit beeld werd keer op keer zo duidelijk bevestigd: er komt een eind aan ons seizoen bij Opwekking.”

Het wonder van het weer
Het is al vaak gedeeld hoe God ingrijpt in het weer, zo ook dit jaar:

Ruben: “Vijf minuten nadat ik mijn preek op zondag had afgerond, stond er iemand van het team naast me: ‘We moeten praten over het weer, met het oog op de Sing-in, want er komt een gigantische onweersbui aan.’ Je weet dat God alle dingen leidt, maar als professionele organisatie moet je wel anticiperen op de weersomstandigheden.

Ik vroeg wanneer het laatste moment was om een beslissing te nemen. ‘Kwart voor één’ was het antwoord. Toen ik me meldde op dat tijdstip werd er gezegd: ‘De bui is verdwenen.’

Dit was de 54ste conferentie, en we hebben jaren met regen en storm en modder gehad, maar nog nooit heeft Opwekking de Sing-in moeten cancelen. Menselijk gezien kan dat helemaal niet. Zelfs bij Walibi, waar ze niet per se gelovig zijn, zeggen ze: ‘Het komt bij jullie toch altijd goed?’ Dat is echt een getuigenis: het is Gods werk.”

Interview: Carina Bergman